De faiencefabriek van Creil & Montereau was een van de meest invloedrijke keramiekproducenten van Frankrijk in de 19e eeuw. Ze ontstond uit de fusie van twee afzonderlijke fabrieken: de Manufacture de Creil (opgericht in 1797) en de Faïencerie de Montereau (gestart in 1749).
Wat deze fabriek bijzonder maakte, was haar vroege toepassing van transferdruk — een techniek die door Engelse ondernemers zoals Christopher Potter werd geïntroduceerd. Hierdoor konden gedetailleerde decors op grote schaal worden geproduceerd, wat de overstap van ambacht naar industriële productie mogelijk maakte.
In 1840 werden de fabrieken samengevoegd onder leiding van Louis Lebeuf en Jean-Baptiste Millet, en de naam Creil et Montereau werd een begrip. Ze produceerden fijn aardewerk met historische, florale en humoristische decors, vaak in blauw, sepia of zwart. Bekende collecties zijn onder andere Japon, Flora, Cartel en de “assiettes parlantes” — borden met spreekwoorden of satirische scènes.
De fabriek bleef actief tot 1955, en haar stukken zijn vandaag de dag geliefd bij verzamelaars vanwege hun nostalgische charme en decoratieve waarde.
